BAKIM VE KONTROLÜ USULÜNE UYGUN OLARAK YAPILMAYAN ASANSÖRDE MEYDANA GELEN KAZADAN DOĞAN ZARARDAN SİTE YÖNETİM KURULU ÜYELERİ VE ASANSÖR BAKIM ŞİRKETİ BİRLİKTE SORUMLUDUR

T.C.

YARGITAY

4. Hukuk Dairesi

2011/6669 E.

2011/8407 K.

14.07.2011 T.

Özet:

Somut olayda, mahkemece yönetim kurulu başkanı E. D. yanında yönetim kurulu üyeleri N. E., H. B., C. D. ve O. D.’in ayrıca A… San Asansör Müh. San. Ltd. Şti.’nin de diğer sorumlu tutulan davalılar ile birlikte uğranılan zarardan müteselsilen sorumlu tutulmaları gerekirken adı geçen davalılar yönünden davanın reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı bulunduğundan kararın bozulması gerekmiştir.

Dava:

Davacı M. E. ve diğerleri vekili tarafından, davalı C. A. ve diğerleri aleyhine 01/07/2003 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalılar E. D., C. A., E. K. ile H. A. hakkındaki davanın kısmen kabulüne, diğer davalılar hakkındaki davanın reddine dair verilen 30/12/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar ile davalı E. D. vasisi taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:

Karar:

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.

2- Tarafların diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, davacıların desteğinin bindiği asansörün düşmesi sonucunda ölümü nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, ceza davası sonucu kusurları bulunduğu belirlenen G… Sitesi yöneticisi E. D., asansör bakım şirketi müdürü C. A. ve asansör bakım şirketinin site görevlileri Erdoğan K. ile H. A. hakkındaki davanın bir bölümünün kabulüne, diğer davalılar hakkındaki davanın reddine karar verilmiştir. Karar davacılar ile davalılardan E. D. tarafından temyiz edilmiştir.

Davacılar davalarını G… Sitesi yönetim kurulu başkan ve üyeleri ile asansörün bakımını yapan A…- San Asansör Müh. San. Ltd.Ştine karşı da yöneltmişlerdir. Ceza Mahkemesi dosyasında tüzel kişilerin sorumluluğu bulunmayacağından gerçek kişiler asansör firması müdürü C. A. ile sitenin yönetim kurulu başkanı E. D. kusurları oranında cezalandırılmışlardır.

Ceza Mahkemesinin hükme esas aldığı 15.3.2004 tarihli bilirkişi raporuna göre asansörün işletme ruhsatının olmadığı, yıllık kontrollerinin yaptırılmadığı, yetki belgesi olmayan personele asansörün bakım ve kontrol işlerinin yaptırıldığı ve eksik halat kepçesi ve düzgün çalışmayan paraşüt fren sistemi ile asansörün çalışmasına izin verildiği
anlaşılmaktadır.

Davalı site yönetim kurulu asansörün bakımı için davalı A…-San Ltd. Şti ile sözleşme yapmıştır. Bilirkişi raporu ile de belirlendiği üzere hem site yönetimi hem de asansör bakım şirketi asansörlerin eski olduğunu, tehlike arz ettiğini, güvenlikli olmadığını bildikleri halde revizyona tabi tutarak yenilememeleri ve aylık bakım kartlarını düzenlememek ve kontrol etmemekle kusurları bulunması nedeniyle desteğin içinde bulunduğu asansörün düşmesine ve sonuçta da desteğin ölümüne neden olmuşlardır.

Site yönetim kurulu kusurları nedeniyle yönetim kurulu başkanı E. D. ile birlikte sorumlu tutulmaları gerekir. Davalı site yönetim kurulu başkanı E. D.’in mahkum olması diğer yönetim kurulu üyelerini sorumluluktan kurtarmaz. Davalı asansör bakım şirketi A…-San şirketinin elemanları da kusurlu bulunmuş olup çalışanlarının ihmal ve kusurlarından dolayı şirket olarak sorumlu olması gerekir. Yerel mahkemece yönetim kurulu başkanı E. D. yanında yönetim kurulu üyeleri N. E., H. B., C. D. ve O..’in ayrıca A…-San asansör müh. San. Ltd. Şti.’nin de diğer sorumlu tutulan davalılar ile birlikte uğranılan zarardan müteselsilen sorumlu tutulmaları gerekirken adı geçen davalılar yönünden davanın reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı bulunduğundan kararın bozulması gerekmiştir.

Sonuç:

Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle taraflar yararına bozulmasına, tarafların diğer temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenle reddine ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine, 14.07.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.