ÇALIŞANLAR DİKKAT! TWİTTER PAYLAŞIMLARI İŞİNİZDEN EDEBİLİR!

Yalnızca işyerinde çalışanların bilebileceği bir takım işleyişe ilişkin aksaklıkların dile getirildiği düşünülürse de bunları sosyal medya kullanıcılarına aktardığı dikkate alındığında davalı işverenin iş ilişkisini devam ettirmesinin objektif olarak beklenemeyeceği ve iş sözleşmesini feshetmesinde güven duygusu zedelendiğinden hukuka aykırı bir yön bulunmadığı gerekçesiyle işvereni haklı bulmuştur.

TC

Yargıtay

22. Hukuk Dairesi

2016/12012 E.

2016/15790 K.

31.05.2016 T.

Özet: Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar VERİLMESİNİ İSTEMİŞTİR.

Mahkeme, isteği kısmen hüküm ALTINA ALMIŞTIR.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR:

Davacı işçi, iş sözleşmesinin haklı ve geçerli bir sebep olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminatla boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının BELİRLENMESİNİ İSTEMİŞTİR.

Davalı davanın REDDİNİ SAVUNMUŞTUR.

Mahkemece, feshin haklı ya da geçerli bir sebebe dayanmadığı gerekçesiyle feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine KARAR VERİLMİŞTİR.

Kararı davalı taraf TEMYİZ ETMİŞTİR.

Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. ve DEVAMI MADDELERİDİR.

4857 s. Kanun’un 18 inci maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe DAYANMAK ZORUNDADIR.

4857 s. Kanun’un 18 inci maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanun'un 25/II. maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan, işyerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye AYKIRI DAVRANIŞLARIDIR. İşçinin davranışı ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli sebep olabilir.

Yargılama sırasında bu sebeplerin ağırlıkları her olayın özelliğine GÖRE DEĞERLENDİRİLMELİDİR. İşçinin iyiniyet ve ahlak kurallarına uymayan davranışı sonucunda iş ilişkisine devam etmek işveren açısından çekilmez hale gelmişse, diğer bir anlatımla güven temeli çökmüşse işverenin haklı sebeple derhal fesih hakkı doğar. Buna karşılık işçinin davranışı taraflar arasında bulunması gereken güven temelini çökertecek ağırlıkta bulunmamakla, iş ilişkisine devamı tam anlamıyla çekilmez hale getirmemekle birlikte, işin normal işleyişini bozuyorsa, işyerindeki uyumu olumsuz yönde etkiliyor ve işverenden bu sebeple iş ilişkisini yürütmesi normal olarak beklenemiyorsa 4857 s. Kanun'un 18/1 inci maddesi gereği geçerli fesih hakkı doğar.

Somut olayda, davacının twitter hesabından davalı işyerini karalayıcı yazılar yayınladığına ilişkin kuvvetli şüphelerin bulunduğu; davacı söz konusu hesabın başkaları tarafından adına açıldığına yönelik iddiasını kanıtlayamadığı, dosya kapsamı değerlendirildiğinde davacının ismiyle açılan hesabın dava sırasında kapatıldığı, yalnızca işyerinde çalışanların bilebileceği bir takım işleyişe ilişkin aksaklıkların dile getirildiği düşünülürse de bunları sosyal medya kullanıcılarına aktardığı dikkate alındığında davalı işverenin iş ilişkisini devam ettirmesinin objektif olarak beklenemeyeceği ve iş sözleşmesini feshetmesinde güven duygusu zedelendiğinden hukuka aykırı bir yön BULUNMADIĞI AÇIKTIR. Davacının iş sözleşmesinin işverence geçerli sebeple feshedildiği kabul edilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulü hatalı olup BOZMAYI GEREKTİRMİŞTİR.

Belirtilen sebeplerle, 4857 s. Kanun'un 20. maddesinin 3 üncü fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar VERİLMESİ GEREKMİŞTİR.

HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;

1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,

2-Davanın REDDİNE,

3-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,

4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 200,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsiliyle davalıya ödenmesine,

5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.800,00 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,

6-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kesin olarak 31.05.2016 tarihinde OYBİRLİĞİYLE KARAR VERİLDİ.