DİNLENMESİNDEN VAZGEÇİLEN TANIĞIN MASRAFI KARŞI TARAFÇA YATIRILDIĞI VAKİT MAHKEMECE DİNLENMELİDİR
T.C.
Yargıtay
9. Hukuk Dairesi
2011/50340 E.
2014/184 K.
MAHKEMESİ : İSTANBUL 9. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 28/09/2011
NUMARASI : 2009/699-2011/775
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, kötüniyet tazminatı, ihbar tazminatı, hafta tatili ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin, 09/08/2007-12/08/2009 tarihleri arasında davalı iş yerinde en son 2.000,00 TL aylık net ücret ile çalıştığını, günlük çalışma saatlerinin 11.00-24.00 saatleri arasında olduğunu, bazı günler işten çıkışının 01.00-02.00’ye kadar uzadığını, haftada 6 gün çalıştığını, dini ve milli bayramlar ile yılbaşı tatillerinde çalışma yaptığını, yıllık izin hakkını sadece 1 yıl kullandığını, iş aktinin işveren tarafından herhangi bir gerekçe gösterilmeden feshedildiğini ileri sürerek kıdem, kötüniyet ve ihbar tazminatları ile ücret, fazla mesai, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili; davacının, 01/12/2007 tarihinde işe başladığını, 12/08/2009 tarihinden sonra izinsiz ve mazeretsiz olarak işe gelmediğini, yapılan ihtara rağmen mazeretini bildirmediğini, işe mazeretsiz gelmemesi sebebi ile kıdem ve ihbar tazminatı talep edemeyeceğini, fazla mesai yapmadığını, tatil günleri çalışmadığını, asgari ücret aldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ç) Temyiz:
Karar süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
D) Gerekçe:
Davacı vekili, 01.07.2010 tarihli oturumda tanıkları Ş.. B..’un dinlenmesinden vazgeçtiklerini bildirmiş olup beyanı 1086 sayılı HUMK’nun 151/son maddesi uyarınca usulen imzası ile tasdik ettirilmiştir. Aynı oturumda hazır bulunan davalı vekilince, davacı tanığının dinlenilmesinden vazgeçilmesi kabul edilmemiş ve bir sonraki oturumda masrafını taraflarınca karşılanmak üzere davacı tanığının dinlenmesi talep edilmiştir. Mahkemece tanık dinletilmesinden vazgeçmenin kabule bağlı olmadığı gerekçesi ile talepin reddedilmesine karşın Yargıtay HGK 2007/8-424 E 2007/431 K sayılı 20.06.2007 tarihli kararında da belirtildiği üzere bir taraf karşı tarafın muvafakati aranmaksızın tanık dinletmekten vazgeçebilirse de, karşı taraf diğer tarafın vazgeçtiği tanıkların dinlenmesini kendisi
isteyebilir. Öyle ki, daha önceden tanık listesi vermiş olsa ve bu listede karşı tarafın listesinde yer almasına karşılık daha sonra vazgeçtiği tanığın ismi yazılı bulunmasa bile, diğer tarafın dinlenmesinden vazgeçtiği tanıkların dinlenmesini isteyebilir. Bu halde, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 274. maddesindeki ikinci tanık listesi verme yasağı uygulanmaz. Çünkü karşı taraf, o tanıkları diğer tarafın delil listesinde bulunması nedeniyle kendi tanık listesine yazmamış olabilir.
Bir tarafın dinlenmesinden vazgeçtiği tanıkların dinlenmesi karşı tarafça istenmemiş ise, mahkeme, kendiliğinden re’sen vazgeçilen tanığı yada tanıkları çağırıp dinleyemez.
Somut olayda; her ne kadar davacı delil listesinde tanık olarak gösterdiği Şerif Batum’un dinlenmesinden vazgeçmişse de, davalı tarafın vazgeçilen bu tanığın dinlenmesini talep etmesi karşısında yerel mahkemenin masrafları yatırılmak kaydı ile tanığın dinlenmesine karar vermesi gerekirken, bu tanık dinlenmeden karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
E) SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.
