ERGİN OLMAYAN ÇOCUKLARIN POLİS MEMURLARINI YARALAMASI - RÜCUAN TAZMİNAT DAVASI

T.C.

YARGITAY

4. HUKUK DAİRESİ

2015/15788 E.

2016/4505 K.

4.4.2016 T.

• EV BAŞKANININ SORUMLULUĞUNDAN KAYNAKLANAN UYUŞMAZLIKLARDA GÖREVLİ MAHKEME ( Davalıların Ergin Olmayan Çocuklarının Polis Memurlarını Yaralaması Sebebiyle Tazminat İstemi - Uyuşmazlığın Aile Mahkemesinde Çözümleneceği )

• DAVALILARIN ERGİN OLMAYAN ÇOCUKLARININ POLİS MEMURLARINI YARALAMASI SEBEBİYLE TAZMİNAT İSTEMİ ( Davanın Davalıların Aile Başkanı Olarak Sorumluluklarından Kaynaklandığı - Uyuşmazlığın Aile Mahkemesinde Çözümlenmesi Gerektiği )

• AİLE BAŞKANININ SORUMLULUĞUNDAN KAYNAKLANAN UYUŞMAZLIKLARDA GÖREVLİ MAHKEME ( Davalıların Ergin Olmayan Çocuklarının Polis Memurlarını Yaralaması Sebebiyle Tazminat İstemi - Aile Mahkemesinin Görevli Sayılacağı )

• 2330 SAYILI YASADAN KAYNAKLANAN RÜCUAN TAZMİNAT DAVASI ( Davalıların Ergin Olmayan Çocuklarının Polis Memurlarını Yaralaması Sebebiyle Tazminat İstemi - Uyuşmazlığın Aile Mahkemesinde Çözümleneceği )

• GÖREV ( 4721 Sayılı Kanun'un Üçüncü Kısım Hariç Olmak Üzere İkinci Kitabı İle 3.12.2001 Tarihli ve 4722 Sayılı Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna Göre Aile Hukukundan Doğan Dava ve İşlere Aile Mahkemesinde Bakılacağı )

4721/m. 369

2330/m. 1, 2, 3

ÖZET : Davacı, olay tarihinde ergin olmayan davalıların çocukları dava dışı görevli polis memurlarına mukavemet ederek yaralanmasına neden olduğundan, 2330 Sayılı yasa kapsamında, polis memurlarına ödenen tazminatın rücuen tahsili isteminde bulunmuştur. Davanın hukuki sebebinin belirlenmesi hakimin görevidir. Dava, davalıların, haksız fiil tarihinde 18 yaşından küçük olmaları sebebiyle çocuklarının aile başkanı olarak sorumlu olduklarına dairdir. 4721 Sayılı Medeni Kanun'un Üçüncü Kısım hariç olmak üzere İkinci Kitabı ile 3.12.2001 tarihli ve 4722 sayılı Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna göre aile hukukundan doğan dava ve işlere Aile Mahkemesinde bakılır. Uyuşmazlığın Aile Mahkemesinde çözümlenmesi gerekir.

DAVA : Davacı ... vekili tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 21.6.2011 gününde verilen dilekçeyle 2330 Sayılı Kanun'dan kaynaklanan rücuan alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 9.2.2015 tarihli kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:

KARAR : 1- )Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.

2- )Diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, rücuen alacak nedeni ile tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davalılar ... ve ... hakkında husumete dair dava şartı noksanlığından usulden reddine, diğer davalılar için davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı, olay tarihinde ergin olmayan davalıların çocuğu ... ve ... , dava dışı görevli polis memurlarına mukavemet ederek yaralanmasına neden olduğundan, 2330 Sayılı yasa kapsamında, polis memurlarına ödenen tazminatın rücuen tahsili isteminde bulunmuştur.

Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.

Mahkemece, davanın niteliği, davalıların dava tarihinde 18 yaşını tamamlamış olmaları dolayısıyla ... haksız fiilinden kaynaklanan sorumluluk için anne ve babalarına husumet yöneltilmesi doğru görülmeyerek dava şartı yokluğundan davalılar ... hakkında davanın reddine karar verilmiştir.

Davanın hukuki sebebinin belirlenmesi hakimin görevidir. Dava, davalılar ... haksız fiil tarihinde 18 yaşından küçük olmaları sebebiyle ..., ve ...'ın aile başkanı olarak sorumlu olduklarına dair olup, buna göre davanın yasal dayanağının Türk Medeni Kanunu'nun 369. maddesi olduğu, anılan maddenin de, Kanun'un düzenleniş şekli itibariyle, Medeni Kanun'un ikinci kitabında yer aldığı görülmektedir.

4787 Sayılı Kanun'un 4/1. maddesi; 4721 Sayılı Medeni Kanun'un Üçüncü Kısım hariç olmak üzere ( TMK.md.118-395, 5133 Sayılı Kanun md.2-3 ) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemelerinde bakılacağını, geçici 1.maddesi de; sonuçlanmamış davaların yetkili ve görevli Aile Mahkemelerine devredileceğini hükme bağlamıştır. Somut olay itibariyle de,

4721 Sayılı Kanun'un 369. maddesinin uygulanması söz konusu olacağından, uyuşmazlığın Aile Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir. Davanın Aile Mahkemesinde görülmesi gerektiği, husumetin de görevli mahkemece değerlendirilmesi gerektiği gözetilerek, usul ve yasaya aykırı olan kararın bozulması gerekmiştir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda ( 2 ) no'lu bentte açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının ( 1 ) numaralı bentte açıklanan sebeplerle reddine ve peşin alınan harcın istenmesi halinde iadesine, 04.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.