EŞLER ARASINDAKİ MAL REJİMİ TASFİYESİNE YÖNELİK DAVADA GÖREVLİ MAHKEMENİN AİLE MAHKEMESİ OLMASI

T.C.

YARGITAY

2. HUKUK DAİRESİ

2023/2149 E.

2023/1456 K.

30.03.2023 T.

MAL REJİMİ TASFİYESİ İSTEMİNDE GÖREVLİ MAHKEMENİN BELİRLENMESİ

EŞLER ARASINDAKİ MAL REJİMİ TASFİYESİNE YÖNELİK DAVADA GÖREVLİ MAHKEMENİN AİLE MAHKEMESİ OLMASI

ÖZETİ: Uyuşmazlık, davanın mal rejimi tasfiyesine ilişkin olup olmadığı, görevli mahkemenin aile mahkemesi olup olmadığı noktasında toplanmaktadır. Erkek vekilinin dava dilekçesindeki talebi, eşler arasındaki mal rejiminin tasfiyesine ilişkindir. Eşler arasındaki mal rejiminin tasfiyesine yönelik olduğu ve görevli mahkemenin aile mahkemesi olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekir.

Taraflar arasında, İlk Derece Mahkemesinde görülen alacak davasının kabulüne karar verilmiştir.

İstinaf incelemesinden geçmeden kesinleşen İlk Derece Mahkemesi kararının kanun yararına temyizen incelenmesi Adalet Bakanlığı tarafından istenilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, tarafların 31.01.2019 tarihinde boşandıklarını, 1987 yılında evlenen tarafların maaş hesabı da dahil tüm birikimlerini müşterek hesapta topladıklarını, davalının evlilik devam ederken davacıya haber vermeden 13.10.2005 tarihinde müşterek hesaptaki 491.211,19 TL`nin tamamını kendi hesabına aktardığını, tarafların boşanma aşamasına geldiğinde müvekkilinin paranın 1/2 sini talep ettiğini ancak davalının ödemediğini bu nedenle tarafların müşterek hesaplarında bulunan 491.211,19 TL`nin yarısı olan 245.605,59 TL`nin davalının müşterek hesaptaki tüm parayı kendi hesabına aktardığı 13.10.2005 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı, davaya cevap vermemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, evlilik birliği içerisinde ortak hesaptan çekilen paranın evlilik birliği için harcandığının ispat yükü davalıda olduğundan ve ilanen tebligat neticesinde davalı cevap dilekçesi sunmadığından evlilik birliği için harcadığını ispatlayamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne 245.506,59 TL'nin 13.10.2005 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, İlk Derece Mahkemesi kararı istinaf incelemesinden geçmeksizin 12.04.2022 tarihinde kesinleşmiştir.

IV. KANUN YARARINA TEMYİZ

A. Kanun Yararına Temyiz Yoluna Başvuran

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararının kanun yararına temyizen incelenmesi Adalet Bakanlığı tarafından istenilmiştir.

B. Temyiz Sebepleri

Adalet Bakanlığı Hukuk İşleri Genel Müdürlüğü 17.02.2023 tarihli dilekçesi ile, somut olayın mal rejiminin tasfiyesine ilişkin olduğu ve uyuşmazlığın çözümünde aile mahkemelerinin görevli olduğu gözetilip görev dava şartı yokluğu nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmesi gerekirken işin esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek kararın kanun yararına temyizen incelenerek bozulmasını talep etmiştir.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Uyuşmazlık, davanın mal rejimi tasfiyesine ilişkin olup olmadığı, görevli mahkemenin aile mahkemesi olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.

2. İlgili Hukuk

1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu`nun (6100 sayılı Kanun) 363 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ilk derece mahkemelerinin kesin olarak verdikleri kararlar ile istinaf incelemesinden geçmeden kesinleşmiş bulunan kararlarına karşı, yürürlükteki hukuka aykırı bulunduğu ileri sürülerek Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına temyiz yoluna başvurulur.

2.Temyiz talebi Yargıtayca yerinde görüldüğü takdirde, 6100 sayılı Kanun`un 363 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca karar kanun yararına bozulur ve bu bozma, kararın hukuki sonuçlarını ortadan kaldırmaz.

3.6100 sayılı Kanun`un 114 üncü maddesinin birinci fıkrasının c() bendi, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu`nun (4721 sayılı Kanun) 179 uncu maddesi, 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun`un (4787 sayılı Kanun) 4 üncü maddesinin birinci fıkrası

3. Değerlendirme

1.Davacı erkek vekilinin dava dilekçesindeki talebi, eşler arasındaki mal rejiminin tasfiyesine ilişkindir. 4721 sayılı Kanun`un 179 uncu maddesinde mal rejiminin tasfiyesinde eşlerin bağlı olduğu rejime ilişkin hükümlerin uygulanacağı düzenlenmiş, 202 nci ve devamı maddelerinde ise eşler arasındaki mal rejimine ilişkin hükümler yer almıştır.

2.4787 sayılı Kanun`un 4 üncü maddesinin birinci fıkrasında 22.11.2001 tarihli ve 4722 sayılı Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna göre aile hukukundan doğan dava ve işlerin aile mahkemelerinin görevi kapsamında olduğu belirlenmiştir. 6100 sayılı Kanun`un 114 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde ise mahkemenin görevli olmasının dava şartı olduğu kabul edilmiştir.

3.Tüm bu açıklamalar kapsamında İlk Derece Mahkemesince davacı vekilinin talebinin eşler arasındaki mal rejiminin tasfiyesine yönelik olduğu ve görevli mahkemenin aile mahkemesi olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

V. KARAR

Açıklanan sebeple;

Adalet Bakanlığının 6100 sayılı Kanun’un 363 üncü maddesinin birinci fıkrasına dayalı kanun yararına temyiz isteminin kabulü ile kararın sonuca etkili olmamak üzere KANUN YARARINA BOZULMASINA,

Dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Adalet Bakanlığına gönderilmesine,

30.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.