FAZLA ÇALIŞMA YAPILMASI İÇİN İŞÇİNİN ONAYININ ALINMASI ZORUNLUDUR

T.C.

Yargıtay

9. Hukuk Dairesi        

2016/22805 E.

2020/7761 K.

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı işyerinde 03/07/2012- 29/05/2015 tarihleri arasında baskı operatörü olarak çalıştığını, iş akdine davalı işveren tarafından haksız ve dayanaksız olarak son verildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile ödenmeyen ücret alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 03.07.2012 tarihli iş sözleşmesi ile fazla mesai yapmayı kabul etmesine karşın mazeretsiz şekilde 19.04.2015, 26.04.2015, 17.05.2015, 19.05.2015 tarihli fazla mesai çalışmalarına gelmediğini, bunun üzerine davacıya yazılı uyarılar yapılmak suretiyle İş Kanunu 25/II-h maddesine göre 29.05.2015 tarihinde noterden gönderilen ihtarname ile iş akdinin haklı sebebe dayalı olarak feshedildiğini, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş akdinde fazla çalışma yapmanın ve ilan edilen genel tatil günlerinde çalışmanın peşinen kabul edildiğine dair düzenleme olduğu, davacının fazla çalışma yapılacağı günleri bildiği,işverene fazla çalışmalara katılmayacağına dair dilekçe verdiği,ancak ne sebeple katılmayacağına ilişkin mazeret bildirmediği,davacının 19/04/2015, 26/04/2015, 17-19/05/2015 tarihlerinde belirlenen çalışmalara katılmamakla iş akdinin haklı nedenle işverence feshine imkan sağlamış olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde  davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davacının iş akdinin haklı nedene dayalı olarak feshedilip feshedilmediği hususunda uyuşmazlık mevcuttur.
4857 sayılı İş Kanunu'nun 41. maddesi uyarınca, fazla çalışma yapılması için işçinin onayının alınması zorunludur. İş Kanununa İlişkin Fazla Çalışma  ve Fazla Sürelerle Çalışma  Yönetmeliği'nde de, söz konusu onayın her yıl başında işçiden yazılı olarak alınacağı düzenlenmiştir. 

Somut olayda; davacı işçi, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı neden olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinde bulunmuş, Mahkeme tarafından ise, davacının fazla çalışma yapmaması üzerine işveren tarafından haklı nedenle iş sözleşmesinin feshedildiği gerekçesiyle isteklerinin reddine karar verilmiştir. Taraflar arasında yapılan 03.07.2012 tarihli iş sözleşmesinde davacı işçinin fazla çalışma için onayı alınmış ise de, mevcut mevzuat hükümleri çerçevesinde her yıl Ocak ayında işçiden fazla çalışma onayı alınması gerekirken, işveren tarafından bu onay alınmamıştır. Uyuşmazlığın ortaya çıktığı 2015 yılında da davacı işçiden bu onay alınmamış olup, buna rağmen davacı bir süre fazla çalışma yapmış ise de 2015 Nisan ayına gelindiğinde Ocak ayında kendisinden alınması gereken onayın alınmadığı gerekçesiyle fazla çalışmanın yapılacağı günlerde çalışmalara iştirak etmemiştir. Davacının, yasal düzenleme gereğince her yıl Ocak ayında alınması gereken fazla çalışma yapma onayı alınmadığı halde, işveren tarafından fazla çalışmaya zorlanması belirtilen dönem için hukuka aykırı olup, işveren tarafından fazla mesaiye kalınmadığı gerekçesiyle 4857 sayılı İş Kanunu 25/II-h maddesi gereğince yapılan feshin de haklı bir nedene dayalı olmadığının kabulü gerekir.
Böyle olunca, kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin kabulü gerekirken her iki isteğin de reddine dair hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.