HATIR TAŞIMALARI, MENFAAT KARŞILIĞI OLMADIĞINDAN İSTENECEK TAZMİNATTAN UYGUN BİR İNDİRİM YAPILMASI GEREKLİDİR
T.C.
YARGITAY
17. Hukuk Dairesi
2016/19365 E.
2019/7510 K.
13.06.2019 T.
ÖZET:
Hatır taşımaları bir menfaat karşılığı olmadığı cihetle, bu gibi taşımalarda 818 sayılı BK’nun 43. (T.B.K. 51. md.)maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay içtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır. Hâkim, tazminattan mutlaka indirme yapmak zorunda değilse de, bunun dahi gerekçesini kararında tartışması ve nedenlerini göstermesi gerekir. O halde mahkemece, davalının bu savunması üzerinde durularak, taşımanın hatır için olup olmadığı, tarafların yakınlığı, varsa hatır için taşımanın kimin arzusu ve ne amaçla yapıldığı gibi olayın özel şartları göz önüne alınarak araştırma ve inceleme yapılması gerekmekte olup davalı vekilinin hatır taşımasına ilişkin savunmanın verilen karar yerinde tartışılmayarak hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
Yukarıda (1) ve (2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Davacı vekili, tek taraflı kaza sonucunda davacının desteği …’nın vefat ettiğini, belirsiz alacak davası açtığını belirterek şimdilik 250,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiş, bilirkişi raporu doğrultusunda talebini yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile 3.950,00 TL’nin 06/02/2015 tarihi itibariyle işleyecek faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminat istemine ilişkindir.
Davalı vekili savunmasında, davacının alkollü sürücünün aracına bilerek bindiğini ve hatır yolcusu
olduğunu ileri sürerek belirlenecek zarardan indirim yapılması gerektiğini ileri sürmüştür.
Zarar görenin müterafik kusurunun tespiti halinde BK.nun 44. maddesi (T.B.K göre 52. m.d.) uyarınca
tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihatlarında benimsenmiş
ve yerleşmiş bulunmaktadır.
Bu itibarla, davalının savunması üzerinde durularak, ceza mahkemesi dosyası da dikkate alınarak, davalının delillerinin toplanması ve mahkemece zarar görenin sürücünün alkollü olduğunu bilip bilmediği, müterafik kusurun varlığı ve indirim yapılması gerekip gerekmediği hususları araştırılıp tartışılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi doğru değildir.
2-Hatır taşımaları bir menfaat karşılığı olmadığı cihetle, bu gibi taşımalarda 818 sayılı BK’nun 43. (T.B.K. 51. md.) maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay içtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır. Hâkim, tazminattan mutlaka indirme yapmak zorunda değilse de, bunun dahi gerekçesini kararında tartışması ve nedenlerini göstermesi gerekir.
O halde mahkemece, davalının bu savunması üzerinde durularak, taşımanın hatır için olup olmadığı, tarafların yakınlığı, varsa hatır için taşımanın kimin arzusu ve ne amaçla yapıldığı gibi olayın özel şartları göz önüne alınarak araştırma ve inceleme yapılması gerekmekte olup davalı vekilinin hatır taşımasına ilişkin savunmanın verilen karar yerinde tartışılmayarak hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:
Yukarıda (1) ve (2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 13.06.2019 gününde oy birliği ile karar verildi