HUKUK MAHKEMELERİNİN GÖREVSİZLİK KARARLARI TEMYİZ EDİLEMEZ

T.C.

YARGITAY

8. HUKUK DAİRESİ

E. 2018/12668

K. 2019/11197

T. 11.12.2019

DAVA : Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda İstanbul 23. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 30.05.2017 tarih 2017/138-2017/171 Sayılı kararıyla görevli mahkemenin aile mahkemesi olduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmiş olup Mahkeme hükmüne karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, bu kez davacı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR : Asliye Hukuk Mahkemesine sunulan dava dilekçesinde, davacı ...'in davalı ... ile ...'in evlilik birliği içinde 09.10.2010 tarihinde doğan ...'in babası olduğu ileri sürülerek davacının, küçüğün biyolojik babası olduğunun tespiti ile nüfus kayıtlarının düzeltilmesi istenmiş; Mahkemece dava, soybağı davası olarak nitelenerek davada aile mahkemesinin görevli oduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı vermiştir.

Asliye Hukuk Mahkemesi'nin görevsizliğe dair verilen kararı davacı vekili tarafından istinaf edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi üzerine davacı vekilince istinaf isteminin esastan red kararı temyiz edilmiştir.

Dava, biyolojik baba olduğunu iddia eden ... tarafından çocuk, çocuğun annesi ile babası aleyhine açılan babalığın hükmen tespitine ilişkindir.

6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-a-3. bendinde “mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması halinde bölge adliye mahkemesinin, esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar vereceği” belirtilmiş, aynı Kanun'un 362/1-c bendinde ise; yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği düzenlenmiştir.

Bu maddelerin birlikte değerlendirilmesinden, HMK'de bölge adliye mahkemesine dosyayı asıl yetkili ve görevli mahkemeye gönderebilme yetkisini de taşıyan görev ve yetki ile ilgili kesin karar verme ve görev ve yetki hususunda uyuşmazlık çıkması halinde ise bu uyuşmazlığı kesin olarak çözme yetkisi tanındığı görülmektedir. Bu nedenle kanunda görev ve yetki hususunun en geç bölge adliye mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği açıkça görüldüğünden görev ve yetki hususunu inceleyen bölge adliye mahkemesi kararına karşı özellikle 362/1-c bendi hükmü de gözetildiğinde temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı sonucuna varılmalıdır.

Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden; evlilik birliği içinde doğan çocuğun soybağının düzeltilmesi için asliye hukuk mahkemesinde açılan davada verilen görevsizlik kararına karşı istinaf yoluna başvurulmuş ve bölge adliye mahkemesince; başvurunun esastan reddine karar verilmiştir. İlk derece mahkemesinin göreve ilişkin kararını istinaf başvurusu üzerine inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi kararı kesin nitelikte olup, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla davacı vekilinin temyiz isteminin reddi gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz dilekçesinin 6100 Sayılı HMK'nin 362/1-c maddesi gereğince REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 11.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.