ISLAHA KARŞI YAPILAN ZAMANAŞIMI DEFİ

ÖZET

Davacı kısmi dava açmış ve taleplerini 18.04.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile arttırmış, davalı vekili 18.05.2015 tarihinde tebliğ edilen ıslaha karşı 21.05.2015 tarihli el yazılı “Bilirkişi raporuna ve davacının ıslah talebine ilişkin beyan ve itirazlarımızın sunumudur.” konulu dilekçe ile davaya karşı zamanaşımı defiinde bulunmuş ise de davaya karşı yapılan zamanaşımı defii dava dilekçesinin tebliğ tarihine göre süresinde değildir. Ancak davalı vekili 25.05.2015 tarihli dilekçesinde Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin kararından bahsederek, ıslah tarihinden geriye doğru 5 yılın dışında kalan kısmın zamanaşımına uğradığını belirtmiş olup, Mahkemece ıslaha karşı yapılan zamanaşımı def'i değerlendirilmeden ve bu konuda gerekçe oluşturulmadan yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01/07/2003-28/02/2013 tarihleri arasında askerlik nedeniyle ara vermiş olduğu 28/11/2006 - 18/02/2008 tarihleri arası hariç davalı işverenlikte muhasebeci ve depo sorumlusu olarak çalıştığını, maaşlarının ve diğer işçilik alacaklarının düzenli olarak ödenmediğinden 28/02/2014 tarihinde fiilen işten ayrıldığını ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık ücretli izin, asgari geçim indirimi ve ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davaya cevap dilekçesi sunmamıştır.
C) Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının davalı iş yerinde 01/04/2004-27/11/2006 ve 15/04/2008-28/02/2013 tarihleri arasında çalıştığı, davacının ücret ve sair alacaklarının ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı kısmi dava açmış ve taleplerini 18.04.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile arttırmış, davalı vekili 18.05.2015 tarihinde tebliğ edilen ıslaha karşı 21.05.2015 tarihli el yazılı “Bilirkişi raporuna ve davacının ıslah talebine ilişkin beyan ve itirazlarımızın sunumudur.” konulu dilekçe ile davaya karşı zamanaşımı defiinde bulunmuş ise de davaya karşı yapılan zamanaşımı defii dava dilekçesinin tebliğ tarihine göre süresinde değildir. Ancak davalı vekili 25.05.2015 tarihli dilekçesinde Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin kararından bahsederek, ıslah tarihinden geriye doğru 5 yılın dışında kalan kısmın zamanaşımına uğradığını belirterek iş bu karar doğrultusunda hesaplamanın yeniden ve zamanaşımına göre yapılması gerektiğini belirtmiştir.
Yukarıda belirtildiği üzere davaya karşı yapılan zamanaşımı süresinde değil ise de ıslaha karşı yapılan zamanaşımı defii süresinde olup, Mahkemece ıslaha karşı yapılan zamanaşımı def'i değerlendirilmeden ve bu konuda gerekçe oluşturulmadan yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.