KASTEN YARALAMADA MAĞDURUN SANIĞA YÖNELİK BİRDEN FAZLA HAKSIZ EYLEMDE BULUNMASI

T.C.

YARGITAY

1. CEZA DAİRESİ

E. 2012/5569

K. 2014/1507

T. 12.3.2014

1-)Mağdur-katılan Ela'yı kasten yaralama suçundan sanık Abdülmecit hakkında verilen "hükmün açıklanmasının geri bırakılması"na dair karar, 5271 Sayılı C.M.K.nun 231/12. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi olup, temyizi olanaklı olmadığından bu hususta mahallince değerlendirme yapılması mümkün görülmüş ve söz konusu hüküm inceleme dışı bırakılmıştır.

2-) Temyiz kapsamına göre; sanık Ela hakkında mağdur Abdülmecit'i kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüyle sanık Abdülmecit hakkında cinsel taciz suçundan verilen beraat hükmünün incelemesinde;

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Ela'nın kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği ve haksız tahrikin varlığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık Abdülmecit hakkında cinsel taciz suçundan elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan-sanık Ela müdafiinin temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi gerektiğine, sanık Abdülmecit'in cinsel taciz suçundan cezalandırılması gerektiğine. Cumhuriyet Savcısının sanık Abdülmecit'in cinsel taciz suçundan cezalandırılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;

A-) Sanık Abdülmecit hakkında cinsel taciz suçundan kurulan beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,

B-) Sanık Ela hakkında mağdur Abdülmecit'i kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;

Katılan sanık Ela'nın (Şorena) Gürcistan uyruklu olup Ragıp'la 2001 yılında evlenerek Erzurum'da yaşamaya başladığı, mağdur Abdülmecit'in ise İzmir'de yaşadığı ancak olay öncesinde Erzurum'a geldiği, dayısının yanında kalmaya başladığı, bu arada dayısının komşusu olan sanık Ela ile tanıştığı, Abdülmecit'in beyanlarına göre arkadaşlıklarının ilerlediği ve duygusal birliktelik yaşadıkları, Abdülmecit'in Erzurum'da gıda malzemeleri satışı yapan bir işyeri işlettiği ve Ela'nın da aynı işyerinde çalışmaya başladığı, bir süre sonra Ela'nın başkasıyla ilişkisinin olduğunu öğrenen Abdülmecit'in Ela'yı işten çıkardığı, ancak görüşmeye devam ettikleri, olay günü gece saat 02:30 sıralarında Abdülmecit'in alkollü bir şekilde aracıyla Ela'nın evinin önüne gelerek kornaya bastığı, daha sonra da Ela'nın evinin kapı zilini çalıp onu dışarıya çağırdığı, Ela'nın kapıyı açması üzerine Abdülmecit'in kolundan tutarak Ela'yı evden dışarı çıkarmaya çalıştığı, ancak Ela'nın elinden kurtulup içeriği girdiği ve kayınpederi olan Selahattin'e durumu haber verdiği, Abdülmecit'in tekrar arabasına binip kornaya basıp rahatsızlık vermesi üzerine olay yerine gelen Selahattin'in araçta bulunan Abdülmecit'in yanına gittiği, sürücü kapısını açan Selahattin'in Abdülmecit'e hitaben "Bela mı arıyorsun" diye sorduğu, onun da "Bela arıyorum" diye cevap verdiği, bu sırada Selahattin'in arkasından gelen Ela'nın elindeki bıçakla Abdülmecit'i hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladığı olayda;

Olayın meydana geldiği saat ve yer ile mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik teşkil eden birden fazla eylem dikkate alındığında, haksız tahrik sebebiyle 1/4 ila 3/4 sınırları arasında cezadan indirim öngören T.C.K.nun 29. maddesinin uygulanması sırasında, alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza indirimi yerine, yazılı şekilde asgari oranda indirim yapılarak sanığa fazla ceza tayini,

SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş olup, sanık Ela müdafiiyle Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu sebeple yerinde görülmüş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi C.M.U.K.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.