KUYUMCUYA EMANETEN BIRAKILAN ALTINLARIN VERİLMEMESİ DOLANDIRICILIK SUÇUNU OLUŞTURUR
TC
YARGITAY
15. Ceza Dairesi
2017/24767 E.
2019/9634 K.
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK'nın 155/2, 62/1, 51, 52/2, 4, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın kuyumculuk yaptığı, katılanın sanıktan aldığı 31.000 TL değerinde olan altınları sanığa muhafazası için teslim ettiği, ancak sanığın işyerini kapattığı ve katılana ait altınları da iade etmediği, bu suretle üzerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda, sanık savunması, katılan beyanı, tanık beyanı ve tüm dosya kapsamından, sanığın suça konu altınları hırsızları çalabileceği kendisinde kalmasının daha güvenli olduğunu söyleyerek katılanı ikna edip elinden aldıktan sonra onun güvenini kazanmak için altınların karşılığı olarak unsurları itibariyle kambiyo senedi vasfı taşımayan 31.000 TL bedelli senet verdiği, bilahare işyerini kapatıp gittiği, bu şekilde olayın başından itibaren dolandırıcılık kastı ile hareket ederek, hileli hareketler ile haksız menfaat temin ettiği anlaşılmakla, sanığın eyleminin 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemleri kapsamında olan dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, yazılı şekilde suç vasfında hataya düşülerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Kabule görede;
T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca, hükümlerin BOZULMASINA, 08/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
