LEHE OLAN HÜKÜMLERİN UYGULANMASI TALEP EDİLİRSE HAPİS CEZASININ PARA CEZASINA ÇEVRİLMEMESİ BOZMA SEBEBİDİR

TC

YARGITAY

17.CEZA DAİRESİ

2019/10699 E.

2019/16337 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında katılan ...’a yönelik mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.320,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi gereğince sanık ...’in temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında katılan ...’a yönelik mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında katılan ...; müştekiler ... ve ...’ya yönelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesi neticesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; katılan ...’a ve müşteki ...’ya yönelik hırsızlık suçunun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında müşteki ...’ya yönelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerde sanıkların tüm aşamalarda atılı suçu işlemediklerini savundukları, tanık olarak dinlenen ...’nin de aşamalarda alınan beyanında sanıkların diğer müştekilere yönelik hırsızlık eylemlerini işlediklerini kabul ettiklerini belirtmiş olması karşısında; soyut iddia dışında sanıkların atılı suçu işlediklerini somut bir olgu olarak ortaya koyan, her türlü şüpheden uzak, yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden, sanıkların müşteki ...’ya yönelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından beraatleri yerine mahkûmiyetlerine karar verilmesi,
2-Katılan ...’a yönelik eylemde olay yeri inceleme raporuna göre suça konu yerin “İkametin karşı tarafında bulunan yiyecek erzaklarının konulduğu kilerin sol yan tarafındaki kilerde meydana gelmiş ” olduğunun, müşteki Mehmet Ağırkaya’ya yönelik eylemde ise suça konu yerin “İkametin kuzey tarafında bulunan biriket yapılı bölümün ön tarafındaki iki ayrı kümeste meydana gelmiş” olduğunun belirtildiği, fakat söz konusu yerlerin bina veya eklentisi niteliğinde olup olmadığına dair bilginin bulunmadığı anlaşılmakla mahallinde keşif yapılarak, suça konu hayvanların çalındığı yerin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi kapsamında bina eklentisi niteliğinde olup olmadığının tespit edilmesi, suça konu hayvanların bina eklentisi niteliğindeki yerden alındığının tespiti halinde, sanıkların 5237 sayılı TCK'nun 142/1-b maddesine konu hırsızlık suçundan ve ayrıca konut dokunulmazlığının ihlali suçundan da mahkumiyetlerine karar verilmesi, eklenti niteliğinde değilse sanıkların eylemlerini TCK’nun 141. maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı, hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nun 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nun 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile değişik CMK'nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanun'un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre;
3-Sanıklar ... ve ... hakkında müşteki ...’ya yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde TCK’nun 142/1-b ve 143. maddelerine göre belirlenen 2 yıl 8 ay hapis cezasından TCK’nun 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası yerine 1 yıl 14 ay 20 gün hapis cezası hesaplanarak eksik ceza tayin edilmesi,
4-Sanık ...'in müşteki Mehmet ve katılan ...'ye yönelik eylemlerini gerçekleştirdiği tarih olan 13.03.2013 tarihinde 18 yaşını ikmal ettiği gözetilmeden, müşteki Mehmet ve katılan ...'ye yönelik suçlardan ceza tayin edilirken TCK'nun 31/3. maddesi uyarınca indirim yapmak suretiyle eksik ceza tayini,
5-Sanıklar hakkında müşteki ...’ya yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerde atılı birden fazla kişi ile işlendiği kabul edildiği halde, sanıklar hakkında TCK’nun 119/1-c maddesinin uygulanmaması,
6-Sanık ... hakkında katılan ...’a yönelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümler ile sanıklar ... ve ... hakkında katılan ...’ya yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerde katılanın mahkeme beyanında gece saat 02.00’den sonra hırsızlığın yapıldığını belirttiği, sanıkların ise atılı suçu kabul etmediğinin anlaşılması karşısında, sanıkların eyleminin geceden sayılan zaman dilimi içinde işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu tartışılmadan gece işlendiği kabul edilip sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nun 143. ve 116/4. maddelerinin ve sanıklar ... ve ... hakkına TCK’nun 116/4. maddesinin uygulanması,
7-Sanık ... müdafiinin lehe hükümlerin uygulanması talebi olmasına rağmen, müşteki ...’ya yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmolunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nun 50. maddesi gereğince adli para cezasına veya diğer seçenek tedbirlere çevrilme, katılan ...’a yönelik mala zarar verme suçu açısından hükmolunan hapis cezasının ise 5237 sayılı TCK'nun 50/2. maddesi nazara alınarak adli para cezası dışındaki diğer tedbirlere çevrilip çevrilmeyeceği hususunun tartışılmaması
8-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK'nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ... ile sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 18.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.