SANIĞIN DÜKKAN CAMINI YUMRUKLA KIRMASI-MÜŞTEKİNİN YÜZÜNÜN YARALANMASI-OLASI KAST UNSURUNUN TARTIŞILMASI
YARGITAY 3. CEZA DAİRESİ
2019/14956 E.
2019/22330 K.
.................
4) Sanık hakkında müşteki ...'ya yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a-İddianamede talep edilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son maddesinin sanık aleyhine uygulanmasına karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b) Müştekinin, olay anında sanığın kendisine zarar vermesinden korkup dükkana kaçtığı, sinirlenen sanığın dükkanın camına yumruk vurmak suretiyle camı kırdığı, kırılan cam parçalarının ise müştekinin yüzüne denk gelmesi sonucu yaralandığı, müşteki ve sanık anlatımı doğrultusunda sanığın müşteki ...'ya yönelik eylemini TCK'nin 21/2 maddesi uyarınca olası kastla işleyip işlemediğinin karar yerinde tartışmasız bırakılması,
c) Sanığın adli sicil kaydında yer alan, Karşıyaka 6.Asliye Ceza Mahkemesinin 02.05.2011 tarihinde kesinleşen, 2010/157 Esas 2011/76 Karar sayılı ilamının, tekerrüre esas alınan ilamdan daha ağır ceza içerdiği gözetilmeden, daha az cezayı içeren ilamın tekerrüre esas alınması,
d) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.