TANIKLAR, DAVACI İLE AYNI İŞYERİNDE ÇALIŞMIYOR İSE FAZLA MESAİYE İLİŞKİN ANLATTIKLARINA İTİBAR EDİLEMEZ

TC

YARGITAY

9. HUKUK DAİRESİ

2016/10745 E.

2019/22082 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı asil, davalı ...'in sahibi olduğu ... Ayakkabı adlı işyerinde 01/04/2013 tarihinden itibaren çalışan olarak görev yaptığını, sigortalı olarak işe başlatılmasına rağmen herhangi bir maaş ödemesi yapılmadığını, davacının sigortasının hiç değilse devam ediyor olması ve ...'in maaş ödemesi yapacağı yönündeki beyanlarına güvenerek sabır ve aksatmadan işine devam ettiğini, davalıca ödeneceği vaat edilen ücretin brüt 1.100,00 TL olduğu ve sigorta kayıtlarında da bu miktarın yer aldığını, hakların ödenmediği gibi 04/04/2014 tarihinde davacının işine tek taraflı olarak herhangi bir sebep göstermeden son verildiğini, herhangi yazılı ve gerekçeli bir fesih bildirimi yapılmadığını, davalının fesihte usulüne aykırı davrandığı ihbar yükümlülüğünü de yerine getirmediğini, davacının 12 aylık maaş alacağını alamadığı gibi, kıdem tazminatı hakkını da alamadığını, davacının işini mesai saatlerinde yaptığı gibi mütemadiyen mesai dışında da saat 21:00'e kadar mesaiye kaldığını, davalıdan hiç bir şekilde bunların karşılığını almadığını iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davalı ile davacının arasında iş sözleşmesinin bulunmadığını, davacının, davalı ...'in eniştesinden devraldığı ayakkabı dükkanı önünde 10 yıldan uzun süredir kendi tezgahı üzerinde kemer ve gözlük vs.satan kendi nam ve hesabına çalışan işportacı olduğunu, vergi kaydı olmadığından ve kendi işyeri olmadığından dolayı kendi adına sigorta primi ödeyemediğini, yıllardır sigorta primlerinin , arasının iyi olduğu kişilerin işyerlerinde kendi prim tutarını ödemek suretiyle işçi olarak görüldüğünü, emeklilik; için gereken prim gün sayısını doldurmaya çalıştığını, daha önce davalının eniştesinden ayakkabı dükkanını devralmadan önce de davacının sigorta primlerinin gergin ayakkabıcılık firması üzerinden yani davalının eniştesinin işyeri üzerinden yatırıldığnı, davalının daha önce eniştesi ile birlikte çalıştığı zamanlarda davacıyı tanıdığını, eniştesinin işyerini başka bir yere taşıdığında davalının bu işyerini kiraladığını ve ayakkabı mağazası açtığını, eniştesinin ricası üzerine ve davacıyı da tanıdığından dolayı davacının emekliliği için 3 yıla yakın bir prim ödemesi gerektiğini bildirdiğinden aralarında iş ilişkisi bulunmadığı halde davacının sigorta primlerini kendi açtığı firma üzerinden yatırdığını, bu durumun tanıklarla ispatlanacağını, davacı ile davalının arasının davacıya ait tezgahın nerede duracağı yönünde çıkan anlaşmazlık yüzünden açıldığını, davacının tezgahı her zaman davalının dükkanının köşesinde , kuaför salonunun önünde durduğunu, kuaför salonunun sahibi tezgahın kendi dükkanının önüne havlu kurutma ünitesi koyacağını söylemesi üzerine davacı tezgahını davalının dükkanının önüne havlu kurutma ünitesi koyacağını söylemesi üzerine sinirlenen davacının tezgahını buradan kaldırdığını ancak sonrasında bu davayı açtığını davacının davalı işyerinde çalıştığnı kabul edilse bile davacı tezgahının mağaza önünde kalmasına rıza gösterilmediği için tezgahını da alarak işerini terkettiğini, bu nedenle dahil davacının kıdem ve ihbar tazminatı alacağı doğmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı fazla mesai ücreti talep etmiş fazla mesai iddiasını ispat bakımından iki tanık dinletmiş olup her iki tanık da davacı ile aynı işyerinde birlikte çalışan kişiler olmayıp davacının çalışma düzenini bilebilecek durumda olmadıklarından davacının iddia ettiği fazla mesai çalışmasını ispat edememesi nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/12/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.