YILLIK ÜCRETLİ İZİN GÜNLERİNİN HESABINDA İZİN SÜRESİNE RASTLAYAN GENEL TATİL VE HAFTA TATİLİ GÜNLERİ İZİN GÜNLERİNDEN SAYILMAZ

T.C.

Yargıtay

9. Hukuk Dairesi         

2015/25881 E. 

2018/19888 K.

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkette …Şubesi müdürü olarak çalışmakta iken 30/01/2013 tarihinde işten ayrıldığı, 03/12/1987-31/01/2013 tarihleri arasında kullanamadığı yıllık ücretli izin alacaklarının ödenmediğini, son aylık brüt ücretinin 7.950,00 TL olduğunu iddia ederek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 15.000,00 TL yıllık ücretli izin alacağının dava tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B)Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, 03/12/1987-31/01/2013 tarihleri arasında davalı şirkette çalıştığı, 31/01/2013 tarihinde yasal tazminatları ödenerek geçerli nedenle iş akdinin feshedildiğini, davacının çalıştığı süre zarfında diğer tüm çalışanlar gibi yıllık izin taleplerini şirkete bildirdiği ve talebi doğrultusunda yıllık izinlerin kullandığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C)Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir.
E)Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı yıllık izin ücreti alacağını talep etmiş, bilirkişi ikili hesaplama yapmış, mahkemece hafta tatillerinin izinden sayılacağına ilişkin TİS hükmüne değer verilerek yapılan hesaplamaya itibar edilerek karar verilmiştir.
Öncelikle davacı TİS kapsamında değildir. Ayrıca hem TİS hükmü hem de İnsan Kaynakları Uygulama Esaslarına ilişkin belgede belirtilen yıllık izin süreleri içine rastlayan ulusal bayram genel tatil günleri ile cumartesi gününün iş açısından iş günü sayılacağına yönelik hükmü İş Kanunu’nun 56. maddesine aykırı olmakla hükümsüzdür. Buna göre 22/12/2014 tarihli bilirkişi raporu denetlenerek, ıslahta dikkate alınarak karar verilmesi gerekirken, yasa hükmüne aykırı TİS ve İnsan Kaynakları Uygulama Esaslarına ilişkin belgeye itibar edilerek hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.